About the author

Related Articles

24 Comments

  1. 1

    Can Sungur

    Yazı çok güzel! Özellikle “guruvari” kelimesini çok beğendim! Yalıma yakışır şekilde feed edeceğim, post edeceğim! 😀

    Reply
  2. 2

    Erhan

    Evet, haklısınız, sosyal medya ile benmerkezcil olan bizlerin genleri çağımızda mutasyona uğruyor, çocuklarımızın çoğu paranoyak olabilir. Paranoyaklık da doğal bir yaratıcılık kaynağıdır. Demek ki sorun yok, gelecek uygarlık gelişecek ve emin ellerde.

    Fakat herkes gittikçe kendine güvenmeye başlıyor, aktifleşiyor. Herkes yönetici oluyor, iş yapacak kimse kalmıyor, herkes talepkar.

    Tabi yukarıdaki iki paragrafta anlatmaya çalıştığım olgularının kökeni sosyal medya değil tabiki. Ülkemizi ele alırsak, son 30 yılda içimize işleyen müşteri odaklılıktır bunun sebebi. Şu anda iş müşteriden çıktı, herkes müşteri artık sosyal medyada, artık insan odaklılık ve kişiselleşme had safhada. Varoşta yaşayan Fadime satın alıcı olmasa bile sosyal medya onu anlıyor, ona değerini veriyor, Fadime de bundan hoşlanıyor, güven kazanıyor, kendini daha rahat ifade edebiliyor – sadece bir mecra olduğunun farkına varmaksızın. O Fadime öyle bir şişiyor ki, online platformda kendinden daha bilgili, tecrübeli insanlarla eşit olduğunu biliyor ki, o da kendine verdiği değerle bazı şeyleri onun da hakettiğine varıyor, daha talepkar oluyor, ilk önce kendi hayatını daha sonra da başkalarının hayatlarını yönetmek istiyor.

    Eh, herkes bu hale gelince ortam da bir şirketin yönetim kurulu toplantısından farksız oluyor. Herkes ortamın ağır bir ortam olduğunun farkında, sahteden gülücükler, politik comment’ler 🙂

    Reply
  3. 3

    Canan

    Newsweek’deki yazıyı merak ettim.

    Egolar konusunda haklısınız. Ben sadece okuyucuyum bu platformları. Belki arada sırada egolar dönüyordur ama kendi adıma çok şey ögrendiğimiz söyleyebilirim.

    Iş dünyasına ara vermiş bir anne olarak iş dünyasından uzak kalmadığımı hissettiriyor. Bir şekilde gündemi daha iyi görebiliyorum.

    Reply
  4. 4

    Erhan

    “A world of liberal ego centerism… there are too many fake kings and too many fake queens… too much customization and too much customer orientation… and this is called “feeling special in a liberal game”… making people feel special is the rule of the game… a cyber ego enchantment in return for your money!”

    Facebook’tan bir kaç ay önceki bir status’um, paylaşmak istedim.

    Reply
  5. 5

    Fatmanur Erdogan

    Sagol Can. Bende o kelimeyi yazarken çok hoşuma gitti;)

    Reply
  6. 6

    Kerem

    Ben bu sorgulamalara kendi yorumlarımı vermek isterim.

    Ego mutlaka okşanıyordur. Görünürlük artıyor, birileri sizi izliyor (çok dikkatli ve dikkatsiz) ve eskiden kimse bizle ilgilenmezken birden ilgileniyor. Bunlar hak edilen egolar. Sonuçta birileri bir emek sarfediyor. Düşünüyor, okuyor, yazıyor ve katkıda bulunuyor. Dolu kimse bunu tapmıyor, hatta blog nasıl açılır dahi bilmiyor. Bu açıdan bakarsak, buradakiler kesinlikle daha üretken.

    Reply
  7. 7

    Aslı

    Çok beğendim bu yazıyı

    Reply
  8. 8

    Eğitişim Kariyer Enstitüsü

    Bu konuda özellikle gençler çok hata yapıyor. Friendfeed’te, Twitter’da ve bloglarda okudukları şeyleri çokça tekrarlayıp özellikle pazarlama gurusu olma girişimleri var. Fakat bunun pek de getirisi olamıyor.

    Reply
  9. 9

    Can Batur

    Sosyal medya içinde olan bir kişilik değilim ama sanki duygularıma tercüman oldu bu yazı. Sebebine gelince sadece bilgili olmayı herşey zanneden bir gençlik yetişiyor. Oysa iş dünyası sadece bileni yani “bilgili olanı” hiç bir zaman ödüllendirmiyor. Tüm bu yeni dünya düzenindekilerin okuması gereken bir yazı.

    Reply
  10. 10

    Pelin Sönmez

    Bu çağda yetişenlerle öncekiler arasında ciddi farklılıklar olması ve iki tarafında birbirine uyum sağlamakta güclük çekmesi şimdi bile büyük bir sorunken, önümüzdeki dönemleri düşünmek bile istemiyorum. Orta yolu bulmak sanki eskiye göre daha zor olacak.

    Reply
  11. 11

    Erhan

    İnsan her çağda insandır. Bir baby boomer 40 yıl sonraya ışınlanıp bugüne gelseydi o da bugünkü gençlerin semptomlarını geçirirdi.

    Her zaman dediğim gibi, olayın kuşakla ilgisi yok, zamanların şartlarıyla ilgisi var. Gençliği eleştirmeyin, siz onlardan + insan değilsiniz. Bu çağda siz 18 yaşında olsaydınız, görürdük.

    Reply
  12. 12

    Günnur

    yazılarınız beni çok etkiliyor. Özellikle jenerasyonlar arasındaki konulara değindiğinizde sizden çok faydalanıyorum.

    Teşekkürler, Saygılar,

    Günnur

    Reply
  13. 13

    Leyla Alani

    Fatmanur hanım Hürriyet Daily’deki yazınızı okudum. Yazılarınız bana çok ilham veriyor. Özellikle bazen inandığım konuları anlatmakta zorluk çeebiliyorum. Cesaretim kırılıyor bazen. Bu yazınızdan sonra sanki bir ışık yandı bende:) ve dün dediklerinizi uyguladım. İlk defa kendimi daha etkin hissettim. Bazı şeyler düşünceyle başlıyor ve bitiyor. İyi ki ama iyi ki varsınız.

    Reply
  14. 14

    Hasan

    Keremin yorumuna katılıyorum. Her yerde olduğu gibi bu sosyal medya ortamlarında da işi iyi yapıp hakkıyla övünmesi gerekenler olduğu gibi ne yaptığından habersiz olanlar da var.

    Bazı dijital ortamlardaysa bence iş almış başını gidiyor. ruhsal sorun yaşayanlar bile var. şimdi bulamadım ama bir gazetede bilgisayarda oyun oynayan çocuğun hırsını görünce şok olmuştum.

    Reply
  15. 15

    Taner

    Başlıği ben olsam dikizleme sendromu koyardım. bir dolusu birbirinin ne yaptığını dikizlemekten başka bir iş yapmıyor sanki. Bir de çok hızlı yargılıyorlar. Bir hareketi beğenmedi, tamam kişınin adı konuyor. Bir olayı beğenmedi, kötüleniyor. Karalanıyor. Durumun vahimliği burada. Olgunlaşmayı geciktirici faktör mü desek?

    Reply
  16. 16

    Taner

    Bu arada the spirit of entrepreneur yazınızı şimdi okudum. hem güldüm halimize hem de cesaretlendim. yazılarınızı gazeteden de takip edicem. Burada da yayınlasanız keşke

    Reply
  17. 17

    Berrak

    sosyal medya platformlarının hepimize güzel ve başarılı işler yapma fırsatı verdiği. Bu fırsatı başarıyla kollayanların da önlerinin açık olduğu…

    kesinlikle öyle…

    Reply
  18. 18

    Sibel Katman

    Fatmanur hanım,

    Buradaki tavsiyeniz üzerine Newsweek’deki o yazıyı okudum. Dönüp bir teşekkür etmek istedim. Nefis bir bilgi, kendi adıma çok faydalandım.

    Iyi günler dilerim,

    Reply
  19. 19

    Mehmet Can Koruyan

    Bu kitabı tavsiye ediyorum sana Faticim:)

    Strangers to ourselves: discovering the adaptive unconscious By Timothy D. Wilson

    Reply
  20. 20

    Fatmanur Erdogan

    Mehmet Can teşekkürler, tam zamanında bir öneri oldu. Hemen alıyorum.

    Reply
  21. 21

    Erhan

    Tarihten bu yana batıdaki bilimadamları birşeyleri hep 2 yolla bulmaya çalışmışlardır. Dini olanlar dinin ışığıyla, dini olmayanlar mantıklarının ışığıyla. Hristiyanlığın ışığı çoğunlukla yetersiz olmuş, mantıklarının ışığı da onları bir yere kadar götürmüştür. Çünkü dinlerinin getirdiği çelişkileri onlar da sonunda görmüşler, tek silahları olan mantığın da doğanın mantığı yanında çok cılız kaldığını farketmişlerdir.

    Tonlarca kitap yazmışlardır, bir yerlere varmışlardır ama hala şüphe içerisindedirler, birşeylere hala tam varamamışlardır. Onlarda birşey eksiktir. İnsan aciz bir varlıktır, doğru bir ışık olmaksızın daha kendini bile halen tanıyamayan bir varlık. Bu aciz varlık kendini aşan konularda birçok kararlar alıp, acizliğine rağmen toplumu yönlendirmiştir.

    Bu yönde olan kimselere, Kuran- Kerim’deki birçok olağanüstü fenomen gibi, Cebelitarık Boğazı’nda Akdeniz ve Atlas Okyanusu sularının karışmadığını anlatan ayeti okumalarını ve bunun gerçekten de öyle olduğunu öğrenmelerini dilerim. İnancıma göre ve devamlı okuyan birisi olarak Kuran-ı Kerim’in birçok şeyi aydınlattığını rahatlıkla söyleyebilirim.

    Ve Kuran’daki ‘nefis’ kavramının; bu kavramı okuyan, düşünen ve özümseyen birine, psikolojideki bilinçaltının bizi nasıl yönlendirdiğini anlama yolunda gerçek bir “ışık” nitelğinde yol göstereceğine eminim.

    Görülecektir ki, bilinçaltı sadece bir sabit disk, işlemci ise nefis. Bilinçaltını fazla ciddiye almamk gerekir. Büyük resim, “gören için” google’ın derinliklerinde değil, hemen yanımızdaki kitabımızda.

    Reply
  22. 22

    Sibel Katman

    Erhan bey, bu yorumunuz beni çok etkiledi. Özellikle son paragrafınız düşündürdü. Ben de düşünür oldum çağımız kendimizde hep bir eksik yan arattırır oldu sanki,

    sağolun.

    Reply
  23. Pingback: Kendini gereğinden fazla önemseme sendromu… | KendiniGelistir.Com

  24. 23

    Chung Greening

    Thanks so much for posting this. Quick enquiry, if you wouldn’t mind. Where did you get your blog theme? I’m putting up a site and rather like your site.

    Reply

Leave a Reply to Chung Greening Cancel Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

2018 @ Tasarım ve Kodlama Albatros ♥ Tasarım'a Aittir.